Blog van Jeannet: Stilstaan
Ik las laatst de nieuwsbrief van Tanja van Doesburg van “Take the Leash”
Daarin sprak zij over;
“ Ik geloof erin dat stilstand geen achteruitgang betekent. Stilstaan levert een bijdrage aan het verwerken van gevoelens, gedachtes en emoties.
Bewust stilstaan geeft je nieuwe of bredere inzichten. Het helpt je de richting te kiezen waarin jij wilt bewegen en de stappen te zien, zonder dat je daarbij struikelt.”
En dat raakte mij. Ik ben ook best wel iemand die van de stilte houdt en soms traag in beweging komt. Bezinning en mindfulness zijn geen ongewone dingen voor mij. Maar bedrijfsmatig gezien ben ik juist wel van; bezig blijven, steeds weer nieuwe ingangen zoeken. Vooral nu met de coronacrisis; hoe kan ik toch nog zaken doen etc.
En dat terwijl ik laatst een kaart (De weg van het Paard) heb getrokken op de vraag; hoe moet ik verder in deze situatie – die eigenlijk bovenstaande zin vertelden;
Buiten je lichaam
Transcendentie
Dissociatie
Overleven of bloeien
Drie grijzen paarden springen op weg naar de heuvels in de wolken. Kiezen zij een hoger perspectief of verbreken ze de band met de werkelijkheid?
Het geschenk
Het vermogen om normaal bewustzijn te overtreffen geeft je de mogelijkheid om paradoxen te integreren en vernieuwende gemoedstoestanden te bereiken.
De uitdaging
Soms is je distantiëren van sensatie en emotie meer overleven dan bloeien. Als je er een gewoonte van maakt te ‘zweven boven’ ongemakkelijke situaties kan dat leiden tot ontkrachting.
Voor mij zeiden deze woorden; stap erin! Ga niets doen, voel hoe het is om niets te doen, hoe eng dat is. En vertrouw op datgene wat komen gaat zonder de werkelijkheid uit het oog te verliezen.
En die werkelijkheid is dat wij met z’n allen nog steeds in een ‘intelligente lockdown’ zitten, zoals dat zo mooi genoemd wordt. En dat wij coaches en trainers, niet veel te doen hebben. Terwijl ik denk dat er heel veel mensen aan het worstelen zijn met o.a. de vragen die ik mijzelf stel.
Het is ook belangrijk om goed voor jezelf te zorgen. Alert te zijn en toch ontspannen. Dat kunnen onze leermeesters ons zo mooi laten zien. Ik ben nu vooral de paarden aan het observeren en met het boek van Ruud Knaape in de hand; zij ons laten zien wat roerloos is. Als je naar hen kijkt, is deze roerloosheid in hun aanwezigheid eenvoudig op te merken. Het is een soort ondergrond waar ze steeds naar terugkeren: het is roerloos in de kudde, er is een verstoring, paarden reageren eventueel heftig en gaan weer terug naar grazen, roerloos. Dit is voor paarden van levensbelang: juist dankzij dit roerloze kunnen ze de kleinste veranderingen opmerken.
Misschien dan toch deze tijd gebruiken om stil te staan bij stil staan?
